එක දවසක අම්පාරේ කානිවල්
ගහන්නේ ෆැලෑෂ් බැක්
දිමුතුවත් ආවා.
දිමුතු, ඉසුරු, ජයන්ත, ජිම් සම්පත්
සෙට් වුනා කානිවල් බලන්න යන්න
9.30 නාග සලං දැන් සෙට් එකම
නගර සභාවේ පිටි පස්සෙන් බැස්සා දැන්
මම තමයි නඩේ ගුරා. මුලින්ම අදිනවා
පට්ට වෑන් එකක් තියෙනවා.
ගියා ලගටම.
අම්මට සිරි හොදට දන්න කියන සෙට් එකක් ඉන්නවා
ඒ වුනාට කවුරුත් මතකෙට එන් නෑ.
මෙන්න දඩබඩ ගාලා සෙට් එකම වෑන් එකෙන් බහිනවා.
මතක් වෙන්නෙම නෑ
අන්තිමට බැස්සා දේහධාරි පොරක්
අම්මට සිරි "රෝස් අලගියවන්න"
සතුට වැඩි කමට
"අඩෝ රෝසා උඹත් ආවාද"
මූටත් අවුල් දන්න කියන එකෙක්ද මේ කියලා
"අද උඹ හොද සින්දු දෙකක් කියලා බහින්න ඕනි"
මු ගිය දිහාක් හොයා ගන්නත් බැරිවුනා..
පස්ස හැරිලා බැලුවා අපේ වුන් කෝ කියලා
මෙන්න යකෝ තවත් පොරක් ඉන්නවා
"අම්මට සිරි රොෂාන් අයියා උඹත් ආවාද"
රොෂාන් ප්‍රනාන්දු මගේ පස්සෙන්
"ඒ ඉසුර මෙහෙ වරෙන් රොෂාන් අයියා ඇවිල්ලා"
හැමදාම සෙට් වෙන එකෙක් වගේ මේ ටිකට මූ මට අයියත් වෙලා
දැන් ඉතිං සෙට් එකම ඇවිල්ලා කථාව
දිමුතුවත් ආවා උසට උසේ
"දිමුතු මේ රොෂාන් අයියා"
දිමුතුවා අත දික් කරලා
"හලෝ රොෂාන්"
කියලා මූ හැරුණා මගේ පැත්තට
"මූ අපේ ස්කෝලේ එකෙක්ද බන්"
කාලා හමාරයි රොෂාන්ට මොනා හිතෙන්න ඇතිද
