කුමරි බඹසර 01

සැර වැඩි නිසාම නම් ගම් වෙනස් කර ඇති බව කරුණාවෙන් සලකන්න

සම්මානයා සුප්පා චරිතේ අපි අතර හිටපු මගේ ගමේ වගේම අවුරුද්දක් යටින් හිටයත්

බොක්කේ ෆිට් එක

මූටත් ඒ කලේ කෑල්ලක් දා ගන්න එක සිම්පල්

මොකෝ සුදට හැඩට වැඩට ඉන්න එකානේ

අපේ ස්කූල් බස් එකේ කෑල්ලක් එනවා වෙනත් පාසලකට යන

ටච් එකක් දුන්නත් ඒකේ අවුලක් නැති නිසා මූ මේකට ඇහැ දැම්මා

කොහොමින් හරි කට්ටක් කන් නැතුවම වැඩේ ගොඩ

දැන් දාගත්ත ගමන්ම පළවෙනි සෙනසුරාදම කොහේ හරි යන්න සෙට්

බැලුවා හතර වටේ ඇන්ටනා එක දාලා යාලුවෙක්ගේ ගෙදර කවුරුත් නෑ

ඔය තියෙන්නේ දෙයියෝ පැන පැනම ටොකු ඇනලා..

දෙවියනේ කියලා මුගේ විල් කට්ටත් අරගෙන 

මතු ආරක්ෂාවට යාලුවෙකුත් දාගෙන ගමන පිටත් වුනා

මගින් අර කෑල්ලවත් දාගෙන යාලුවාගේ ගෙදරට ගියා

වීල් එකේ යාලුවා සිකුරුටි එකේ තියලා

අපේම අපේම ලොවක් කරා දෙන්නා පියඹුවා කියහන්කෝ

දැන් ඉතිං.....

"ප්‍රේමයෙන් මන රංජිත වේ නන්දිත වේ
පුෂ්පයෙන් වන සුන්දර වේ ලංකෘත වේ
ආලයෙන් වෙළි සැදි මෙ ලතා
මණ්ඩපයෙන් චන්ඩාතප 
ඛණ්ඩිත වේ හිරු රජිඳුගෙ..... 

කෝකිල හඬ කන් පිනවයි රන් ස්වරයයි
රෑන ගිරව් දෙන ගී සින්දු අම බින්දු
සෑම දෙසේ සංගීත ඇසේ 
පිපි තඹරන නද බඹරන 
පිය රැව් දෙන ලිය කිඳුරන....."

ඔන්න ආර්ට් කරපු උන්නම් මේ පද පේලියෙන් දන්නවා මොකද වෙන්න යන්නේ කියලා
නැත්තම් අර වික්ටර් කිව්වේ

 

"අපෙ හැඟුම්වලට ඉඩ දී මොහොතක්‌

ඉඩ ලබාගනිමු තරමින් වියතක්‌

හඳ පානේ මඳ අඳුරේ අත් පටලා යමු ආයේ"

වියතක ඉඩක් ලබා ගත්තත් ඇති දෙන්නට පළවෙනි හමු වීමෙම
දැන් ඉතිං දෙන්නා තමන්ගෙම ලෝක වල
නහයට අගලක් උඩින් වතුර ගියත් ඇති අඩියක් උඩින් වතුර ගියත් ඇතිනේ

කියලා අපේ එකා

"ඔබ ඔබෙ හෙවණැල්ලෙන් මිදී
මම මගෙ හෙවණැල්ලෙන් මිදී"
හෙවනැල්ලෙන් මිදෙන්න හැදුවා විතරයි
"අයියා මගේ කුමරි බඹසර"

ගාපි කෙල්ල

කථාව තව තියෙනවා ඉවර නෑ.....

Music

මැදින් යන නංගි

O/L කරලා ඉවර වෙලා A/L වලට ආවට පස්සේ මමයි, අමිලයි, සුරේශයයි ආර්ට් කරන්න ආවා
ලැම්බයි, නිරෝෂනයයි අශෝක එක්ක කොමස් කරන්න ගියා.

මේක හරි යන් නෑනේ සේරම එකට ඉන්න එපැයි.
ගියා කොමස් එකට
"වරෙව් යන්න සේරමල්ලා ආර්ට් කරමු උඹලා කොහොමද වෙනම ඉන්නේ"

ලැම්බා නැගිටපු ගමන් ආවා.

නිරෝෂනයා ඩෙස්ක් එකේ කකුල බදාගෙන

"බෑ බන් මට මේක කරන්න දීපං"

කියලා මූ බෙරිහන් දෙනවා

(උඹ එදා ගත්ත තීරණය නිසයි උඹ අද ඔය වගේ තැනක ඉන්නේ මචං)

දැන් ඉතිං ලැම්බත් ආර්ට්

මොනා වුනත් යාළුවා නොබල ඉන්න බෑනේ.

හැමදාම කොටවර හෝල් එකට යනවා මූ බලන්න.

දවසක් මූ බලලා එනකොට

පුහුල්පොල හෝල් එක ලගින් යනවා හරි ලස්සන ගෑණු ළමයි හතර දෙනෙක්

අමිලයට ඉන්නම බෑනේ

"ෂ්...ෂ්.... නංගි"
ගාපි මූ

එතන හිටපු පට්මට කෑල්ල හැරිලා බැලුවා
"ඇයි අයියා"

හැරෙන තැපෑලෙන් රිප්ලයි

"මට ඔයත් එක්ක පොඩ්ඩක් කථා කරන්න පුළුවන්ද?"

අපේ එකා අහපු

"පුළුවන් අයියා"

ස්වීට් වොයිස් කොට ගවුමයි හරි අවධානම්

කොච්චර කිවත් මූ කවදාවත් තේරුම් ගන් නෑනේ

"මගේ හිතේ ඔයා ගැන අදහසක් තියෙනවා නංගි"

අම්මට සිරි මූ වන් ෂොට්ම කියලා දැම්මනේ

"අනේ අයියා මට කෙනෙක් ඉන්නවනේ"

බක්ස් ඔය තියෙන්නේ තාප්පෙටම කෙලලා

"ආ නංගි අවුලක් නෑ. එහෙනම් අර ඔයාලගේ යාළුවන්ගේ

මැදින් යන නංගිගෙන් මට අහලා කියන්නකෝ"

අපේ එකා සෙකන්ඩ් වෙන්නේ මොකටද කියලා ඇරියනේ ලගම නමලා

"හා අයියා"

කියලා කෙල්ල දිව්වා දිවිල්ලක් අපේ හිනා කටවල් ටික

ඇරෙන්නත් කලින්

මම, සුරේශ්, සංජීවනි 03

ඔන්න ඉති අවසාන කොටස මුහුණු පොතේ දැක්වූ ප්‍රතිචාර දිගටම මට ලියන්න බල කරයි වගේ

දැන් ඉතිං ප්‍රේමය නැගලම යනවා.

හැබැයි ඉතිං හොරාට තමා. නැත්තම් ගුටි පූජාවනේ

අන්තිමට මුලින් ප්‍රේමවන්තයා වුන මම සපෝටර් වුනා

අනිච්චේ දුක්ඛේ කියන්නේ මේවාට

හක්කේ බුදු රැස් බොක්කේ දඩමස් නැති නිසා එක හිතින් උදව් කරා

පන්ති කාමර රකින එක තමා ලොකුම වැඩේ

ආන්ත්‍රාවයි

මෙන්න බොලේ අනතුරු ඇගවීම ආවා

අනේතවාසිකයින් පිරිසක් පණිවිඩය අරන් ආවා

"කපිල අයියා කිව්වා සුරේශ්ට පරිස්සම් වෙලා ඉන්න කියලා"

ලැම්බා ඉතිං හැම මගුලටම පනිනවනේ
"අපිට කවුරුත් ලොකු නෑ යකෝ"

මු කියලා ඇරපි නැතයි

දැන් ඉතිං ඉල්ලගෙනම තියා ගත්තා වගේ

කරුමෙට අමිලයත් නිවාඩු. ඌ හිටියනම් මේක ගොඩින්ම සේෆ් කර ගන්න තිබ්බා

කාලා වරෙන්කෝ දැන්

ස්කෝල ඇරිලා දැන් ඉතිං දෙවියන් බුදුන් සිහි කරගෙන ටවුම පැත්තට ගාටනවා

බස් ස්ටෑන්ඩ් එකට ගොඩවුනා විතරයි

"ඒයි සුරේශ් කැ.. මෙහේ වරෙන්"

විධානයත් එක්ක බලපුවාම කොල්ලොයි බල්ලොයි රැලක්

අදනම් පට්ට කෑමක් වගේ දාලා දුවන්න ඇයි යාළුවනෝ මුන්

"ඇයි අයියා"

දියෙන් ගොඩ දාපු මාලුවෙක් වගේ මගේ අතිජාති මිත්‍රයා

"සංජීවනිත් එක්ක උඹේ තියෙන සම්බන්ධ නතර කරපං"

කුණුහරුප වැලකි. ගහන්න හැට හුට හමාරක්. ලොකුම චන්ඩියා සුරේෂ්ගේ දෑස මානේ

"අයියා ගහන්න කලින් මගේ කථාව අහන්න. ඊට පස්සේ වැරදිනම් මට ගහන්න"

අම්මට සිරි කොහෙන් ආපු ගටක්ද මන්දා මූ කියලා ඇරියේ නැතැයි

හැමෝම සයිලන්ස් මුගේ දිහා බලන් ඉන්නවා කථාව කියනකම්

ලැම්බටයි මටයි මේ වෙන දේ හිතා ගන්න බෑ

මූ ඔලුව උස්සලා බැලුවා චන්ඩින්ගෙන් නායකයා දිහා

"අයියා මම මේ කෙල්ලගෙන් ඇහුවේ නෑ. මේ කෙල්ල මගෙන් ඇහුවේ. අයියාගෙන් කෙල්ලෙක් ඇහුවොත් අයියා මොකද කියන්නේ. බෑ කිව්වොත් අපි නිකම්ම පොන්නයෝ වෙනවා නේද? මම වැරදිනම් මට ගහන්න"

අම්මට සිරි සෙට් එකම කරකවලා අත ඇරියා වගේ නෝ කථා නෝ සිනා

චන්ඩි නායකයා හැරුනා ලැම්බා දිහාට
"තෝ නේද මූට ගැහුවොත් බලා ගන්නම් කිව්වේ"

කියලා අැරපි නැතයි කණ පැලෙන්න

අසරණ ලැම්බා අවසානයේ සාර්ථකව තවත් වතාවක් කණ පලා ගත්තේය අදාල නැති දේකට හොම්බ දාලා

ප්‍රේමය අවසන් විය

සභාතොමෝ සතුටින් විසිර ගියේය....

මම, සුරේශ්, සංජීවනි 02

ඔන්න එහෙනම් කථාවේ අනික් කොටස

දැන් ඉතිං ආයේමත් මැරීගෙන පෙරුම්කාය.

හිනා වෙනවා හොරෙන් බලනවා වැඩ කෝටියයි.

ඒ මදිවට ඒ School Bus එකෙත් එනවා.

මොනවා උනත් අරූට මාට්ටු වෙන්නත් බෑ.

පොරියල් එක හම්බ වෙනවනේ.

සුරේශයා ඉතිං දුකට සැපට සනී වගේ ලග ඉන්නවා. මාව උනන්දු කරමින්

මෙන්න ගාඩ් ගලේ ලැගගෙන පෙරුම්කාය දාගනෙ ඉන්නකොට කෙල්ලගේ යාළුවෝ තුන් දෙනෙක් එනවා

බොලේ හිනාවෙවි

"සුරේශයෝ මොනා හරි මගුලක් වෙන්න වගේ යන්නේ"

"සුරේශ් අයියා පොඩ්ඩක් එන්නකෝ"

එක කෙල්ලෙක් කථා කරපි

"මේ මමද"

මගේ අතිජාති මිත්‍රයා අන්දුන් කුන්දුන්

මමත් කරකවලා අත ඇරියා වගේ

මූත් ගියා ලගට ජීනිවා වල පරීක්ෂණයකට මූණ දෙනවා වගේ

අම්මට සිරි ලොකු කථාවක් මගේ දිහාත් බල බලා.

එන්න එන්න මූගේ මූණත් වෙනස් වෙනවා

මට මෙලෝ මගුලක් ඇහෙන්නෙත් නෑ

අන්තිමට මු හයියෙන්ම එක පාරම කියපි
"අපේ ගෙදර ශ්‍රමදානෙකට හරි යන්න ඉන්නේ මම විතරයි නංගි"

යකෝ මොන මගුලක්ද මූ මේ කියවන්නේ

කෙල්ලෝ තුන් දෙනත් දුවපි ආය

මූ ආවා නිකං මූණ වාහනයකට අහුවුන තක්කාලි ගෙඩියක් වගේ

"මොකෝ බන් වුනේ"

"වැඩක් නෑ බන් ඒ ගැන කථා කරලා"

"කියපන්කෝ හු.... අවුල් කරන් නැතුව. ආයෙමත් ගුටි පුජාව ද?"

"එහෙම රෙද්දක් නෙවෙයි. මේ වුන දේ කොහොමද බන් උඹට කියන්නේ"

මූ පට්ට සෑඩ් මූඩ් එකේ පට්ට සීරීයස් විදිහට කියපි

මම තවත් අවුල් මේ පාර මොන හෙනහුරෙක්ද පාත් වෙන්නේ

"උඹ මගේ බොක්කනේ මම උඹට වරදක් කරන් නෑ බන්"

මෙන්න මූ අඩන සයිස් එකෙන් කියනවා

"කියපං දැන් මොකද වුනේ මගුල් කියවන් නැතුවා"
නප්පියටම තදවෙලා මම කිව්වා

"උඹේ ට්‍රයි එක අර කෙල්ලෝ අතේ කියලා එවලා ඒකි මට කැමතියි කියලා"

කිරි අප්පට බල්ලෝ පැනපි
"මොන මගුලක්ද බන් මුණ දෙක කරගෙන. කරපන් උඹ මොකද මන් මොකද"

හිතේ කිසිම කහටක් නැතිව කියලා දැම්මේ කෙල්ලෙක් වෙනුවෙන් මරා ගන්න ලෙවල් එකේ අපි නැති හින්දා
"එ්ත් මචං"
"ඉවරයි බන් කරපං කරපං"

කන්න ඕනි උනාම ඉබ්බෝ ගෙට එනවනේ
"ඒක නෙවෙයි බන් මොකක්ද බන් උඹ අර ශ්‍රමදාන කථාවක් කිව්වේ අර කෙල්ලන් එක්ක"
"නෑ බන් අපේ ගෙදර මමයි අයියයිනේ ඉන්නේ අයියා ගෑණි වගේ ගේ ඇතුලනේ. ශ්‍රමදානයක් ආවත් මමනේ යන්නේ

අරකිගේ කොල්ලගේ යාළුවෝ සෙට් එක ඇවිත් අතක් පයක් කඩලා දැම්මම ශ්‍රමදානෙකටවත් යන්න එකෙක් අපේ ගෙදර නෑනේ"

බලපල්ලකෝ මූ ලව් කරන්න කලින් හිතලා තියෙන දේවල් ටික

දැන් ඉතිං මට ඉලව් ඌට ලව්

මතු සම්බන්ධයි....

මම, සුරේශ්, සංජීවනි 01

ඔන්න ඉතිං උදේ පාන්දරම යට ගියාව මතක් වුනා..

සංජිවනී 8 වසර හිටපු ඇහැට කනට පේන පට්ට කෑල්ලක්. අපිත් A/L වලට ආපු අලුතනේ 12 වසර. හා හා පුරා කියලා මේකට බැල්ම දැම්මා. ඕන මගුලකට යන්න එන්න ලග ඉන්නේ සුරේශයානේ. ඌවත් ඇදන් හැමදාම පෙරුම්කායට සෙට් වෙනවා..

ඒ කාලේ තියෙන ලොකුම ආතල් එකනේ ඈත ඉදන් බලන් ඉන්න එක. කරුමේ කියන්නේ A/L කරලා අයින් වුන ටවුමේ සෙට් බහින අයියා කෙනෙක් එතකොට මේකට වග කියලා. අපිත් සෙකන්ඩ් වෙන්න කැමැති නෑනේ වෙන දෙයක් වෙන්න බැස්සා ගේමට.

සුරේශයාට මේක වදයක් වෙලාද කොහේද

"මේ මගුල හරි යන් නෑ ලියුමක් දෙමු. උඹ කුරුමිණි අකුරු වලින් ලිව්වොත් කෙල්ලො කැමැති වෙන් නෑ මම ලියන්නම් කිව්වා"

සුරේශයා කවි කාරයා වගේම සාහිත්‍ය කාරයානේ මමත් ඉතිං ලියපං කිව්වා

සුබ මොහොතින් මූම ගිහින් දුන්නා. නෝ ආන්සර්

සෙනසුරාදා ක්ලාස් වගේම වල බහින දවස ආවා. සෙට් එකක් ආවා එක පාරම. කපිල අයියත් ලග. ඌ කලුපටි ශ්‍රේණිධාරියා නිසා හිතේ බයත් පොඩ්ඩක් අඩුයි.

මුලින්ම අවේ වැලිමඩ චන්ඩියා ඔස්කා (දැන්නම් නොන්ඩියා) ඊලගට සංජිවනිගේ ප්‍රේමවන්තයා කපිල අයියා (අද බොක්කේ ෆිට් එකක්) පස්සෙන් විස්සක් විතර අපි දෙන්නයි

"උඹද ලක්සිරි" ඔස්කා ඇහුවේ. චන්ඩියා වගේ දෙකට නැමිලා කටහඩද වෙව්ලලා
"ඔව් අයියා " කිව්වා.
"උඹද මගේ කෙල්ලට ලියුමක් දුන්නේ" මාර වේශයෙන් ප්‍රේමවන්තයා
"අනේ නෑ අයියා"

"එහෙනම් මේ මොකක්ද යකෝ"
ලියුම ඇදලා ගත්තා. ගණ දෙවි මොලේ ටක් ගහලා පහල වුනා
"අයියා මේ මගේ අත් අකුරු නෙවෙයිනේ" සුරේශයාට පිං දිදී මම කිව්වා.
"කෝ ගනින් පොත බලන්න." පැනපු ගමන් පොත දුන්නා
"ඒ මුගේ අකුරු නෙවෙයි බන්"
මුණු ටික හතරැස් කරගෙන
"පරිස්සම්වෙලා හිටපං" කියාගෙන තට්ටුවකුත් දමාගෙන මුං මාරු වුනා

හම්මේ ඇගට ලේ ඩිංගක් ඉනුවේ එතකොටයි.

මෙන්න බොලේ සදුදා ස්කෝලේට ගියාම පණිවිඩයක් එනවා

"මම ඒ ලියුම දුන්නේ නෑ පොත ඇතුලේ තිබිලා අහුවුනේ" කියලා.


ආයෙමත් නැවුම් බලාපොරොත්තු මකර කටට යන්න

මතු සම්බන්ධයි.....